Uroczysta Liturgia Słowa

Pieśń na wejście

Haec dies /muz. – Mikołaj Zieleński (XVI/XVII w./

Ze względu na duże zmęczenie Ojca św. Liturgii przewodniczył Ks. Kard. Franciszek Macharski.

Po rozpoczęciu Liturgii Ojca św. powitał Ks. Bp Kazimierz Romaniuk – Ordynariusz diecezji warszawsko – praskiej. /tekst powitania/

Oracja:

Módlmy się.
Boże, Stwórco świata, Ty kierujesz biegiem dziejów, + wysłuchaj nasze błagania i udziel pokoju w naszych czasach, * abyśmy z radością mogli wychwalać Twoje miłosierdzie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,  * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
W. Amen.

I CZYTANIE

czytał: Krzysztof Markowski – Komendant Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej na Pradze przy ul. Marcinkowskiego

Czytanie z Dziejów Apostolskich Dz  2,42-47
Życie pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej

Uczniowie trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie.
Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby.
Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY    Ps  118 (117)

wykonanie: Jolanta Jańczuk – Tyszkiewicz – organistka, dyrygentka chóru młodzieżowego, uczestniczka prac Komisji Liturgicznej I Synodu Diecezji Warszawsko-Praskiej

Ref. Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki. Niech bojący się Pana głoszą: *
“Jego łaska na wieki”.

Ref. Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.

Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł, *
lecz Pan mnie podtrzymał. Pan moją mocą i pieśnią, *
On stał się moim Zbawcą.

Ref. Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym. Oto dzień, który Pan uczynił *
radujmy się w nim i weselmy. Alleluja z wersetem   Jk 1,25

Ref Alleluja, alleluja, alleluja Kto pilnie rozważa prawo wolności, i wytrwa w nim,
otrzyma błogosławieństwo.

EWANGELIA

czytał: diakon Andrzej Zajkowski

+ Słowa Ewangelii według świętego Jana. J 13,1-17
Do końca ich umiłował

Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać, wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: “Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?”
Jezus mu odpowiedział: “Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później to będziesz wiedział”.
Rzekł do Niego Piotr: “Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał”.
Odpowiedział mu Jezus: “Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną”.
Rzekł do Niego Szymon Piotr: “Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!”.
Powiedział do niego Jezus: “Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy”. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: “Nie wszyscy jesteście czyści”.
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty, i gdy znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: “Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie

 nazywacie “Nauczycielem” i “Panem” i dobrze mówicie, bo nim

 jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować”.

Oto Słowo Pańskie.

 Homilia

Po Ewangelii Ojciec Święty wygłosił homilię. /tekst homilii papieskiej/

W trakcie homilii, zgromadzeni ludzie wielokrotnie przerywali tekst oklaskami i okrzykami. Po jednym z takich aplauzie, Papież zażartował:
“kiedy tak krzyczycie, to ja w tym czasie sobie odpocznę”.

PROCESJA Z DARAMI

Śpiew podczas procesji

Święty, Święty /muz. – H. Górecki/

W uroczystej procesji przedstawiciele całej diecezji warszawsko – praskiej wręczyli dary Ojcu Św.:

– puszkę, kielich oraz miniaturę pomnika ks. Ignacego Skorupki, który został odsłonięty 15 sierpnia 2000 r. w Ossowie, w 80-tą rocznicę “Cudu nad Wisłą” – przedstawiciele Wołomina:

1. Paweł Solis – Burmistrz Miasta Wołomina

2. Krzysztof Wytrykus – Przewodniczący Rady Miejskiej w Wołominie

3. Kazimierz Andrzej Zych – Zastępca Przewodniczącego Rady Miejskiej w Wołominie

– ornaty w czterech kolorach liturgicznych – przedstawicielki Sióstr Zakonnych:

1. s. Barbara Tokarczyk – loretanka

2. s. Leokadia Kazimiera Dybczyńska – westiarka

3. s. Mieczysława Andrzejak – felicjanka

– puszkę i kielich – przedstawiciele Radzymina:

1. Jan Łukasz Wnuk – Burmistrz Miasta Radzymina

2. Janusz Gabryel Rasiński – Przewodniczący Rady Gminy Radzymin

– album upamiętniający dorobek pracy Katolickiego Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego – Dyrekcja Ośrodka:

1. Maria Bramska

2. Ewa Morstin

3. Zofia Dłutek

Modlitwa Pańska

Ojcze nasz …

Oracja

Módlmy się.

Panie, nasz Boże,
niech nas wspomaga wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej,  + abyśmy wolni od wszelkich niebezpieczeństw, * mogli się radować Twoim pokojem. Przez Chrystusa Pana naszego.

W. Amen.

Słowo Ojca Św. na zakończenie uroczystości

Na koniec Ojciec św. jeszcze raz przemówił:

“Nie mógłbym stąd odjechać nie wspominając jeszcze jednego ważnego szczegółu. Wielu Polaków przybywa do Rzymu, niektórzy odwiedzają też Castel Gandolfo. Kiedy znajdą się w kaplicy domowej tej rezydencji Papieża, o dziwo spotykają się tam z freskami na ścianie bocznej kaplicy upamiętniającymi dwa wydarzenia z dziejów naszych, polskich. Pierwszy to obrona Jasnej Góry, a drugi to “Cud nad Wisłą”.

/okrzyki: Zostań z nami! /

Jak to się stało, jak do tego doszło? Otóż te malowidła kazał w kaplicy w Castel Gandolfo wymalować papież Pius XI, który podczas Bitwy Warszawskiej, w 1920 roku był nuncjuszem apostolskim w Warszawie. To jego decyzja, jego inicjatywa sprawiła, że Papież Polak zastał tam, w tej kaplicy, dzieje swego narodu. A w szczególności wydarzenia tak mi bliskie, bo – jak już powiedziałem w Radzyminie – właśnie wtedy, w 1920 roku, gdy bolszewicy szli na Warszawę, wtedy się urodziłem i tym…

/oklaski, śpiew: “Sto lat …”/

Ze stuleciem lepiej dać spokój, ale osiemdziesiątka już na karku, zbliża się. Łatwo policzyć: 1920 – 1999. W każdym razie wiem, że wobec tych, którzy polegli w bitwie o Warszawę, w “Cudzie nad Wisłą” zaciągnąłem szczególny dług wdzięczności.

/Okrzyki: “Kochamy Ciebie!”/

I to chciałem wam powiedzieć, a raczej wyznać tu właśnie, w waszej nowej diecezji, warszawsko – praskiej, gdzie znajduje się Radzymin i gdzie ślady tego olbrzymiego wysiłku żołnierzy, oficerów, generałów, Marszałka. Wszystko to razem jest tam wpisane, w te mogiły, które po nich pozostały.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.

Błogosławieństwo apostolskie

Na koniec Ojciec Święty udzielił wszystkim apostolskiego błogosławieństwa.

Śpiew na zakończenie:

Boże coś Polskę

Misit me vivens Pater /responsorium – muz. E. Gruberski/